Norma IP (Ingress Protection) określa stopień ochrony obudów urządzeń elektrycznych i elektronicznych przed dostępem ciał stałych (np. kurzu) i wody. Stopień ochrony IP definiuje się zgodnie z normą PN-EN 60529 (IEC 60529).

Budowa kodu IP

Kod IP składa się z liter “IP” oraz dwóch cyfr (opcjonalnie może mieć dodatkowe litery).

Przykład: IP67

IP → oznacza normę ochrony przed czynnikami zewnętrznymi
6 → pierwsza cyfra: ochrona przed ciałami stałymi (np. pyłem)
7 → druga cyfra: ochrona przed wodą

Pierwsza cyfra – ochrona przed ciałami stałymi

Druga cyfra – ochrona przed wodą

Dodatkowe litery (opcjonalne)

Mogą występować po dwóch cyfrach:

• X – oznacza brak testów w danej kategorii (np. IPX4 – brak testu na pył, ale ochrona przed wodą).
• F – odporność na olej.
• M – badanie odporności na ruchome części.
• S – testowanie w bezruchu.

Przykłady oznaczeń IP i ich zastosowanie

• IP44 – ochrona przed ciałami stałymi > 1 mm i rozbryzgami wody → stosowane w łazienkach, lampach ogrodowych.
• IP54 – częściowa ochrona przed pyłem i ochrona przed rozbryzgami wody → stosowane w elektronice użytkowej.
• IP65 – pełna ochrona przed pyłem i odporność na niskociśnieniowy strumień wody → stosowane w oświetleniu zewnętrznym.
• IP67 – pełna pyłoszczelność i ochrona przed krótkotrwałym zanurzeniem → stosowane w smartwatchach, telefonach.
• IP68 – pełna pyłoszczelność i ochrona przed długotrwałym zanurzeniem → stosowane w profesjonalnych urządzeniach wodoodpornych.
• IP69K – ochrona przed wodą pod wysokim ciśnieniem i wysoką temperaturą → stosowane w przemyśle spożywczym, motoryzacji.